یانیس واروفکیس اقتصاددان منتقد سرمایه داری است که نظرات وی در میان اقتصاددانان جبهه مقابل نیز از اعتبار و منزلت بالایی برخوردار است. وزیر اسبق اقتصاد یونان به ویژه پس از تحقق پیش بینی هایش درباره ورشکستگی مالی یونان و بن بست ساختاری اتحادیه اروپا، بیش از پیش مورد توجه رسانه ها و محافل علمی قرار گرفته است. وی در سخنرانی سال ۲۰۱۶ در کنفرانس آینده کار انسانی» در سوئیس با تحلیل سوسیال دموکراسی از منظر کار انسان»، آن را واجد دو ویژگی زیر می داند:
１- نظامی که در آن کارگران شاغل با پرداخت حق بیمه، کارگران بازنشسته را تحت پوشش قرار می دهند.
２- نظامی که با تعریف حداقل حقوق، نسبت تقسیم سود ناشی از کار را میان کارگر و سرمایه تعریف می کند.
او اما بر این باور است که دو عامل زیر همچون زله ای در روابط اجتماعی، نظامهای سوسیال دموکراسی را از بین برده اند به نحوی که دیگر امکان بازگشت بدان وجود ندارد:
1- حداقل دستمزدها به قدری چلانده شده است که دیگر کارگران توانایی پشتیبانی از بازنشستگان (و آینده خود) را ندارند.
2- ناکارآمدی احزاب و ساختارهای ی [به عنوان حلقه مهم ارتباط میان کارگر و سرمایه] به قدری زیاد شده است که دولتها و پارلمانها از توافق بر روی مسائل پیش پاافتاده نیز عاجزند.
از نظر واروفکیس پیشرفت سریع هوش مصنوعی، زله دوم را در نظامهای غربی رقم خواهد زد و برای اولین بار در نظام سرمایه داری تعداد مشاغل از دست رفته بیش از مشاغل تازه تولد یافته خواهد بود. اگر در گذشته، هر پیشرفتی در عرصه تکنولوژی عده زیادی از مشاغل پردرآمد را از بین برده و متصدیان آنها را به کارهای پائین دستی با درآمدی کمتر رانده است، هوش مصنوعی همین مشاغل کم ارزش را هدف قرار داده، آنها را با روبات جایگزین خواهد کرد.
در نتیجه این دو زله، نه تنها فقر گسترش خواهد یافت بلکه تقاضا برای محصولات تولیدی نیز به شدت کاهش یافته، در نهایت نظام سرمایه داری را از درون متلاشی خواهد کرد. راه حل چیست؟
با توجه اینکه بسیاری از تکنولوژیهای نوین محصول تحقیقات نظامی و یا دیگر تحقیقاتی هستند که از طریق بودجه دولتی تامین اعتبار شده اند، واروفکیس بر این باور است که صنایع بزرگی مانند اپل که از نتایج این تحقیقات استفاده می کنند متعلق به کل جامعه انسانی هستند و نه فقط مالکان اسمی آن. بنابراین حتی با شیوه تولید خصوصی نیز بایستی درآمدها به شکلی اجتماعی توزیع شوند. با این زمینه فکری وی بر این باور است که دولتها بایستی برای تمامی شهروندان جامعه حقوق پایه ای را تصویب و پرداخت کنند. از نظر وی این حقوق همانند بازپرداخت سود سهام به سهامداران یا همان مردمی است که هزینه تحقیقات و توسعه فناوری را پرداخت کرده اند.
از نگاه واروفکیس یک جامعه دموکراتیک جامعه ای است که در آن انسانها قدرت نه» گفتن به شرایط ناخوشایند را داشته باشند. جامعه ای که در آن انسانها به دلیل ترس از گرسنگی تن به شرایط کاری ناخوشایند می دهد جامعه دموکراتیک و آزاد نیست. بنابراین درآمد پایه همگانی با فراهم کردن فرصت نه گفتن به شرایط نامطلوب» نه تنها از حقوق دموکراتیک پاسداری می کند بلکه به افراد جامعه انسانی امکان انتخاب شغل مطلوب و مورد علاقه خود را داده، در نتیجه در درازمدت کیفیت تولید و خدمات را نیز ارتقاء می دهد.
۷۰ تریلیون دلار بدهی اقتصاد آمریکا - بخش اول: سلطه دلاری زمینه ساز کسری مزمن
۲۴۴ تریلیون دلار بدهی اقتصاد جهانی وقتی همه بدهکارند! طلبکار کیست؟
,جامعه ,واروفکیس ,نیز ,داری ,وی ,است که ,این باور ,باور است ,در آن ,که در
درباره این سایت